Πόλη της αρχαίας Ηλείας, επίνειο της Ήλιδας από την οποία απέχει 20 στάδια (25 χιλιόμετρα). Κτίσθηκε από αποίκους Αρκάδες προερχόμενοι από την ορεινή Αρκαδία και συγκεκριμένα από το όρος Κυλλήνη. Οι αρχαίοι πίστευαν πως στο βουνό αυτό γεννήθηκε ο Ερμής και εκεί τελούσαν τη λατρεία του. Στο ίδιο μέρος λάτρευαν επίσης τον Πάνα και τη Νύμφη Κυλλήνη, τροφό του Ερμή. Οι Αρκάδες λοιπόν που εγκαταστάθηκαν στην παραλία αυτή, έκτισαν την πόλη Κυλλήνη και έφεραν την λατρεία του Ερμή, του Ασκληπιού και της Αφροδίτης, κατά την επιφανή μαρτυρία του πρώτου τουριστικού δημοσιογράφου της αρχαιότητας Παυσανία.
Επί Φραγκοκρατίας, πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης Κυλλήνη κτίσθηκε από τον Γοδεφρείδο Α' Βιλλεαρδουίνο η παραθαλάσσια πόλη που ονομάσθηκε Κλαιρμόν, Κιαράτοα, Κλαρέντζα ή Γλαρέντζα. Η Γλαρέντζα και το κάστρο Χλεμουτσίου είναι αλληλένδετα και υπηρετούν τον ίδιο σκοπό. Η μεν Γλαρέντζα είναι η ακμάζουσα πολιτεία, το δε Χλεμούχσι το διοικητικό κέντρο, η στρατιωτική βάση και η κατοικία των πριγκίπων της Αχαΐας και των αξιωματούχων της. Η Γλαρέντζα, αρχικά λεγότανε «Άγιος Ζαχαρίας». Υπήρξε μεταξύ των εμπορικών κέντρων και λιμανιών της Ανατολικής Μεσογείου.
Η Γλαρέντζα είχε δικά της μέτρα και σταθμά καθώς και νομισματοκοπείο (που λειτουργούσε στο κάστρο) Η άδεια για την ίδρυση νομισματοκοπείου δόθηκε το 1249 από τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο Θ' στον Πρίγκιπα της Αχαΐας Γουλιέλμο Βιλλεαρδουίνο. Tα νομίσματα λεγόταν «τορνήσια» (tornese), και ήταν νόμισμα διεθνούς εμπιστοσύνης. Η οικονομική και εμπορική ανάπτυξη της Γλαρέντζας και ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας της αλλά και η κίνηση του λιμανιού της, ήτανε το κίνητρο, ώστε μεγάλες και ονομαστές τράπεζες της δύσης να ιδρύσουν καταστήματά τους, όπως οι τράπεζες ΑΤΖΑΓΙΩΛΗΝ-ΠΕΤΡΟΥΤΣΙ κ.ά., δάνειζαν δε ακόμη χους Ανδεγαβούς και Άγγλους βασιλιάδες.
Η Γλαρέντζα ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα (μετά το 1210) και τον 15ο αιώνα εξελίχθηκε σε πρωτεύουσα της περιοχής, διαδεχόμενη την Ανδραβίδα. Αλλά και πριν να ανακηρυχθεί πρωτεύουσα, οι συνεδριάσεις των βαρόνων του πριγκιπάτου γίνονταν και στις δύο πόλεις (Ανδραβίδα - Γλαρέντζα). Η πολιτεία της Γλαρέντζας, είχε τη μεσαιωνική εποχή μεγάλη σημασία και χαρακτηρίζεται στο χρονικό του Μορέως σαν «η χώρα η λαμπρότερη στον κάμπο του Μορέως».
Από το λιμάνι της Κυλλήνης περνούσε όλη η εμπορική δραστηριότητα του πριγκιπάτου. Προϊόντα από τη Θήβα, Εύβοια, Κόρινθο, και την Πάτρα, συγκεντρώνονταν στη Γλαρέντζα και απ' εκεί διοχετεύονταν στις πόλεις της Ιχαλίας: Βενεχία, Ραγούσα, Αγκώνα, Φλωρενχία, Απουλία, Νεάπολη.
Η Γλαρένχζα διαχηρούσε εμπορικές σχέσεις με την Άκρα, την Κύπρο, την Αλεξάνδρεια και το Δυρράχιο.
Το 1407 η Γλαρέντζα υπέστη το πρώτο σοβαρό πλήγμα, την κατάληψη και λεηλασία της από τov στρατό του Λεονάρδου Τόκκο. Το 1424 η πάλη πολιορκήθηκε από τον Ιωάννη Η' Παλαιολόγο. Ένα χρόνο αργότερα ο Κάρολος Τόκκο αναγκάστηκε να την παραχωρήσει στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ως προίκα της ανεψιάς του Θεοδώρας, και την πρώτη Μαΐου 1428 ο Γεώργιος Φραντζής την παρέλαβε εν ονόματι του δεσπότη. Στις 17 Ιουλίου 1430 η πόλη κατελήφθη από τους Καταλανούς, που την πούλησαν πάλι στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο λίγους μήνες αργότερα (πριν από τη 10η Φεβρουαρίου 1431). Αμέσως κατόπιν ο δεσπότης γκρέμισε τα τείχη της, για να αποτρέψει νέα κατάληψη της (1430-1431).
Στα 1432 έγινε ανταλλαγή των κτήσεων μεταξύ των δεσποτών: ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος πήρε τα Καλάβρυτα, ενώ η Γλαρέντζα έγινε η έδρα του Θωμά Παλαιολόγου. Τρία χρόνια αργότερα η πόλη είχε ερημώσει, όπως αναφέρει ο Pero Tafur.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΚΑΣΤΡΟ ΧΛΕΜΟΥΤΣΙ
Το κάστρο χτίστηκε εξαρχής από τους Φράγκους και ονομάστηκε Clermont που στα Ελληνικά έγινε Χλεμούτσι. Αργότερα πήρε την ονομασία Tornese, επειδή θεωρήθηκε πως σε αυτό βρισκόταν το περίφημο φράγκικο νομισματοκοπείο των τορνέσιων νομισμάτων.
ΓΛΑΡΕΝΤΖΑ
Πόλη της αρχαίας Ηλείας, επίνειο της Ήλιδας από την οποία απέχει 20 στάδια (25 χιλιόμετρα). Κτίσθηκε από αποίκους Αρκάδες προερχόμενοι από την ορεινή Αρκαδία και συγκεκριμένα από το όρος Κυλλήνη.
ΙΑΜΑΤΙΚΑ ΛΟΥΤΡΑ
Στις Ιαματικές πηγές κατά την αρχαιότητα υπήρχαν Ιερά του Ασκληπιού, της Αφροδίτης και άλλων θεοτήτων. Υδροθεραπευτήριο υπήρχε εκεί κατά την Αρχαιότητα στους Ρωμαϊκούς χρόνους και μετέπειτα όπως μαρτυρούν τα σωζόμενα ερείπια Ρωμαϊκών Λουτρών.
ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ - ΑΝΔΡΑΒΙΔΑ
Η Αγία Σοφία βρίσκεται στο κέντρο της σύγχρονης κωμόπολης και αποτελεί ένα από τα ελάχιστα κατάλοιπα που υποδηλώνουν ότι η Ανδραβίδα υπήρξε κάποτε η πρωτεύουσα του πριγκιπάτου της Αχαΐας. Από το ναό διατηρείται μόνο το τμήμα του ιερού.
ΚΟΤΥΧΙ - ΣΤΡΟΦΥΛΙΑ
Η λιμνοθάλασσα Κοτύχι βρίσκεται ΒΑ της κωμόπολης των Λεχαινών ενώ το παραθαλάσσιο δάσος, ο υγρότοπος της Στροφυλιάς, είναι βορειότερα, στο Νομό Αχαΐας. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα δίκτυο λιμνοθαλασσών, λιμνών, ελών και δασών, κατά μήκος των βορειοδυτικών ακτών της Πελοποννήσου.
ΥΡΜΙΝΗ - ΚΟΥΝΟΥΠΕΛΙ
Κατά τη μυθολογία την πόλη Υρμίνη την έχτισε ο Άκτορας, γιός του Φόρβαντα, εγγονός του Λαπίθη και αδελφός του βασιλιά Αυγεία, προς τιμήν της μητέρας του Υρμίνης. Η Υρμίνη είναι πόλη προομηρική, τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης ζωής πηγαίνουν πίσω στην Παλαιολιθική και Νεολιθική εποχή.
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΒΛΑΧΕΡΝΑΣ
Λίγο πιο μακριά από τη Γλαρέντζα, μέσα σε μια θαυμάσια κοιλάδα, σκεπασμένο από αιωνόβιες ελιές, βρίσκεται το αρχαίο μοναστήρι των Βλαχερνών, με την βυζαντινή εκκλησία, που οι Φράγκοι την είχαν εν μέρει μετατρέψει σε γοτθικού ρυθμού.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΡΚΑΒΙΤΣΑΣ
Γεννήθηκε το 1866 στα Λεχαινά της Ηλείας. Το σπίτι του Καρκαβίτσα στα Λεχαινά, κοντά στην αγορά, υπάρχει μέχρι σήμερα και είναι αξιοθέατο της πόλης. Προτομή του Καρκαβίτσα υπάρχει στην πλατεία Αγίου Δημητρίου, όπου και ο ομώνυμος καθεδρικός ναός της πόλης.
ΠΑΡΑΛΙΕΣ
Ο Δήμος Ανδραβίδας - Κυλλήνης βρέχεται σε μεγάλο μέρος του από το Ιόνιο Πέλαγος, εντός των ορίων του βρίσκονται πολλές, πανέμορφες και καθαρές παραλίες, οργανωμένες και μη, που προσφέρουν στον παραθεριστή όλες της επιλογές για ιδανικές διακοπές.
ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΑΝΔΡΑΒΙΔΑΣ
Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ανδραβίδας (117ΠΜ) απέχει 2,5 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης της Ανδραβίδας. Η κατασκευή άρχισε το 1950 για να επεκτείνει τις ελληνικές στρατιωτικές και αεροπορικές υπηρεσίες σε όλη την πολιτεία.